Dat moment

Door de wind hoor ik jouw stem galmen
Terugdenkend aan het witte strand, de zee en de palmen
De ochtendzon op jouw gezicht
De reden dat ik voor jou zwicht
Je klamme handen als je gespannen bent
Je nervositeit wat nooit went
Lopend door het bos, afwijkend van het pad
Schuilend in een grot, druipend, nat
Jouw jack die ik mag lenen
Jouw arm om me heen als ik begin te wenen
De onweer die ons nadert, de bliksem die je gezicht verlicht
Hoe jij mij optilt, zonder problemen met mijn gewicht
Hoe je me zachtjes neer zet en mijn wang streelt
Hoe jij mijn perfecties met mij deelt
Je poging mij te kalmeren
Volgens jou is dat wat je hoort te doen, gedragen als heren
Ik ga op mijn tenen staan, en rijk naar je mond

Ik draai me om, en kijk in het rond
Het was een droom, het was een moment
Maar het is een moment, dat maar niet went

Geschreven vanuit een verhaal dat ik heb gelezen, vertaald naar mijn eigen woorden, belevenis en bevinding.

Liefs, Demi ❤