3 fijne blog meetings

Hey Creabea’s,

Ik heb deze zomervakantie 3 hele lieve bloggers ontmoet. Ik keek bij elk van hen al maanden uit naar een ontmoeting. Met ieder van hen heb ik dan ook een speciale band opgebouwd. En daarom was het des te leuker, om ze eindelijk in het echt te ontmoeten.

13 augustus

Ik vertrok vroeg in de ochtend naar Amsterdam. Ik had geld gestort op mijn OV en was klaar om te vertrekken. Met 2 keer overstappen kwam ik eindelijk aan in Amsterdam. Ik kreeg een appje en ik moest naar de IJ-zijde. Ik stond bij de hoofdingang van Amsterdam Centraal, en moest dus aan de andere kant zijn. Ik liep door het station heen en kwam eindelijk aan bij de fietsenstalling voor de pont. En daar stond Fabian, gekleed in een gele trui, op me te wachten.

We begonnen direct te praten en we namen de pont naar de overkant van het IJ. We hoopten dat het droog zou blijven, maar waren beiden goed voorbereid door een vest met capuchon aan te trekken. We hebben een hele lange wandeling gemaakt door Amsterdam heen. Op bepaalde plekken vertelde Fabian mij een mooi verhaal, en tussendoor hebben we ook mooie, en minder mooie verhalen gedeeld. Wat we ook al deden via app en mail. Het voelde net alsof er al die tijd gewoon geen scherm tussen zat.

We werden op een gegeven moment staande gehouden door Xite. Hij liet zich interviewen, en ik wachtte tot hij de vraag had beantwoord. Na flink wat uren rond te hebben gelopen, besloten we pizza te halen. En waar kun je dat beter doen, dan bij Domino’s. Alleen hadden we ons een beetje verkeken op de afstand. Maar we kwamen er toch aan, en na het eten gingen we terug naar het station, waar we helaas alweer afscheid namen van elkaar. Nadat we hadden gewacht op mijn trein (die eerder terugging) gaven we elkaar een knuffel en stapte ik de trein in. Naderhand mailden we nog over hoe gezellig het was, en gooiden we een tweet online. En ja, het was inderdaad onwijs gezellig en de grap van tot (n)ooit moest gewoon gemaakt worden 😉

20 augustus

Ik vertrok vroeg in de ochtend naar Utrecht. Ik mocht dit keer gratis reizen en kon daarom wat later naar het station toegaan. Met slechts 1 keer overstappen kwam ik aan op Utrecht Centraal. Ik moest op zoek naar de Starbucks, maar er waren toevallig 2. Doordat ik wist dat het buiten de poortjes moest zijn, liep ik de andere kant op. Ik checkte uit, en zag voor de Starbucks een meisje staan met een grijs shirt. Ik liep op haar af en we wisten van elkaar dat we elkaar hadden gevonden. Ik gaf Janneke een knuffel en de lol kon beginnen.

We gingen lunchen bij Loetje, een onwijs leuk eetcafé in Utrecht. En het deed Janneke denken aan haar kat, waarbij je bij mij aan het juiste adres bent. Als het over katten gaat, krijg ik automatisch een big smile op mijn gezicht. De sfeer zat er meteen goed in, en het klikte ook meteen. Nadat we onze broodjes op hadden, vervolgden we onze weg door Utrecht. In het park gingen we zitten, en daar hebben we lang gekletst terwijl we uitkeken op een enorm leuke meeting die hoogstwaarschijnlijk via Twitter was georganiseerd. We lachten en besloten na een uurtje toch verder te lopen.

Nadat we weer een tijdje door Utrecht hadden gelopen, en mooie en minder mooie dingen hadden besproken, pakten we een terrasje en keken we uit op de Utrechtse grachten waar allerlei bootjes, kano’s en waterfietsen door voerden. We vervolgden onze weg richting het station, en werden nog aangesproken door een Braziliaanse meid en Portugese jongen. Ze waren bezig met een schoolopdracht, en wij stemden ermee in. Na een aantal vragen te hebben beantwoord, gingen we richting het station en namen we daar met een knuffel afscheid van elkaar bij de trein. Ik had een onwijs leuk dagje gehad en was blij dat het na een kleine verschuiving dan toch eindelijk plaatsvond.

8 september

Ik vertrok vroeg in de ochtend naar Leiden. Ik had geld gestort op mijn OV en was klaar om te vertrekken. Met 2 keer overstappen kwam ik eindelijk aan in Leiden. Daar wachtte ik bij de trappen van het perron waar hij een kwartier later dan mij zou arriveren. De trein kwam aan, en we vonden elkaar eindelijk bij de prullenbakken beneden. Ik zag eindelijk mijn beste vriend Jordy, ook wel Henk genaamd. Ook nog eens een naamgenoot.

We gingen samen lunchen, en het voelde zo enorm vertrouwd. Mijn beste vriend Jordy zat gewoon tegenover me. Degene met wie ik altijd lachte, appte en belde. Degene aan wie ik onwijs veel vertelde, en hij aan mij. Ik had hem uitgenodigd met mij mee te gaan naar Soldaat van Oranje. Om hier op tijd te komen, moesten we een pendelbus reserveren. Deze stond om 12:30 voor ons klaar, en zodoende vertrokken wij naar Theater Hangaar in Katwijk aan Zee/aan de Rijn/Valkenburg.

Om 14:00 begon de voorstelling, en ik keek al maanden uit naar deze voorstelling. Maar nog het meest keek ik uit naar het ontmoeten van mijn beste vriend. Na de voorstelling hebben we nog gekletst, en omdat we beiden nog een heel eind terug moesten, namen we helaas afscheid. We gaven elkaar, ondanks het besmettingsgevaar voor mensen uit de provincie waar ik vandaan kom (wat ik oprecht een onwijs leuke grap vond), een knuffel en ik kon amper in woorden uitdrukken hoe blij ik was hem eindelijk gezien te hebben. Wij gaan samen een hbo avontuur aan, en zullen beiden slagen. Want deze dag alleen al, was enorm geslaagd.

Lieve Fabian, Janneke en Jordy, onwijs bedankt voor de uitjes, de conversaties, de lachmomenten, de wandelingen, de knuffels, de etentjes. Bedankt voor alles die dag.

Liefs, Demi ❤

Advertisement