Puberale problemen 3

In dit verhaal bepalen jullie de afloop, het lot. En er is gekozen voor: Vertel de waarheid.

3.

Ik sta verstijf aan de grond genageld. Allerlei scenario’s spoken door mijn hoofd. Ik kan niet meer helder nadenken. Ik weet dat ik Jaell in de problemen ga brengen, en al helemaal dat ik haar volledig zal verliezen. Ze zal me haten. Maar ik kan niet anders, ik maak me teveel zorgen. Misschien weet mijn moeder iemand die Steef kent, zodat diegene ons naar Jaell toe kan brengen. Ik zucht diep, en begin het oprecht benauwd te krijgen. Maar ik raak Jaell liever kwijt in de vorm van me negeren, dan dat ik haar kwijtraak doordat hij haar iets aandoet. Ik moet dit doen. Voor Jaell.
‘Jaell is weg met Steef.’
‘Wat? Wanneer?’
‘Ze is 15 minuten geleden vertrokken.’
‘Wat? En dat vertel je me nu pas?’
Mijn moeder heft haar hand en geeft me een klap in mijn gezicht. Ze deinst achteruit wanneer ik mijn hand op mijn wang leg.
‘Liefje, ik… Sorry dat was echt niet mijn bedoeling.’
Een traan rolt over haar wang. Ik probeer mijn tranen te bedwingen.
‘Het is niet erg mam, je deed het in een opwelling.’
Mijn moeder veegt haar tranen weg en pakt haar mobiel.
‘Wat ga je doen?’
‘De politie bellen.’
‘Mam, nee. Dat maakt het alleen maar erger.’
Ik pak de telefoon van haar aan en ze gaat op de bank zitten. Ik ga naast haar zitten en sla een arm om haar heen.
‘Ze komt wel terug. Er zal niets gebeuren.’
Ik zeg het vrij onzeker, omdat ik er zelf ook niet in geloof.

Mijn moeder ligt te slapen op de bank. Ik dek haar toe met een deken en loop naar de keuken om een glas water te vullen. Dan gaat mijn telefoon. Het is Jaell.
‘Jaell, godzijdank. Waar ben je?’
Ik hoor gehijg aan de andere kant van de lijn, en ik hoor de wind. Ook hoor ik voetstappen die snel achter elkaar neerkomen op de grond.
‘Wat ben je aan het doen?’
Ik hoor haar niet praten, ze zegt niets terug.
‘Jaell, waar ben je?’
Ik hoor een mannenstem. Dat moet Steef zijn. Dan hoor ik geritsel, en ik hoor geen wind of voetstappen meer, alleen nog maar gehijg.
‘Jaell? Speel je verstoppertje? Ik wil je graag zoeken hoor.’
Ik hoor bijna niets, het is doodstil. Ik weet niet wat er gebeurd, maar het lijkt alsof Jaell op de vlucht is. Alleen weet ik niet waar ze is.
‘Jaell, als je in het bos bent, druk dan op een random toets op je telefoon.’
Ik hoor het geluid van een toets dat ingedrukt wordt. Ik pak mijn oortjes, plug ze in mijn telefoon en trek mijn jas aan. Ik pak mijn fiets en fiets zo hard als ik kan richting het bos, zonder te beseffen hoe gevaarlijk ik eigenlijk bezig ben.

Ik blijf aan de lijn, hopende dat ik kan opvangen waar ze zich exact bevindt. Ik hoor alleen af en toe Steef praten, maar hij heeft haar nog niet gevonden. Af en toe toetst ze een toets in wanneer ik haar wat vraag.
‘Jaell, gaat het?’
*bliep*
‘Ben je gewond?’
Ik hoor niets, dus dat is een nee.
‘Ben je op de vlucht?’
*bliep*
‘Wou hij je verkrachten?
*bliep*
Gatverdamme, hij blijft met zijn poten van mijn zusje af. Ik versnel mijn fietstempo en kom bij de ingang van het bos aan.
‘Jaell, ik sta voor het bos. Ik zal niet meer praten vanaf nu. Ik blijf wel aan de lijn. Ben je in het midden van het bos?’
Ik hoor niets.
‘Ben je bij het meertje?’
*bliep*
‘Ik ga nu het bos in. Het komt goed.’
Ik loop voorzichtig het bos in, en besef me net dat ik helemaal niet gewapend ben. Ik kijk om me heen en zie 3 attributen liggen die ik kan gebruiken. Een enorme tak, een steen en een stuk touw. Ik twijfel welke het meest effectief zal zijn. Want ik mag hem niet al teveel schade toebrengen, dan ben ik zelf ook strafbaar.

Welk wapen moet ik meenemen? Of moet ik mijn blote vuisten gebruiken?

Dikke kus, Melanie

(Bepaal haar lot, de meeste stemmen gelden en dat wordt haar leven)

A. De grote tak
B. De steen
C. Het touw
D. Gebruik je blote vuisten
E. Gebruik geen enkel wapen en/of verdediging