Ware liefde

De ochtendzon schijnend door de gordijnen op jouw gezicht,
En ik kijk toe hoe jij daar ligt.
Slapend als een roos,
Mijn liefde voor jou eindeloos.
Jouw perfecte kaaklijn dat glanst,
Het is net alsof je met me sjanst.
Heel langzaam streel ik je wang,
In mijn hoofd klinkt liefdesgezang.
Heel voorzichtig geef ik je een kus op je voorhoofd,
Dat heb ik je immers iedere ochtend beloofd.
Nog één keer streel ik je perfecte kaaklijn,
Zo teder voelt het, als een jasmijn.
Terugdenkend aan die moeilijke periode,
Waarin ik jouw hart, en jij de mijne doodde.
Onze geloftes brachten ons terug,
Terug naar de plek waar je me vroeg, op de brug.
De plek die voor altijd van ons is,
De plek waar ik heen ga als ik je mis.
De plek waar we altijd samenkomen als we voelen dat we elkaar nodig hebben,
Waar we samen liefhebben.
De plek van ons samen,
De plek waar we uit onze verschillen kwamen.
Het is onze plek,
De plek van ons diepste gesprek.

Geschreven vanuit een serie dat ik zag. Een scene waarin twee geliefden weer herenigd zijn na een ruzie.

Liefs, Demi ❤