Lief dagboek 7

In dit verhaal bepalen jullie de afloop, het lot. En er is gekozen voor: Noah.

Het laatste deel.

Vrijdag 21 april, 2016

‘Lief dagboek,

Vandaag is de dag dat ik naar huis mag. Ik ben net bezig mijn spullen bij elkaar te zoeken, als Noah als eerste binnenkomt.
‘Hey, hoe gaat het?’ Hij geeft me een zoen op mijn wang, en ik voel gelijk een tinteling in mijn buik.
‘Goed, een stuk beter dan gisteren.’
‘Gelukkig. Klaar om naar huis te gaan?’
‘Zeker.’ Ik laat mijn telefoon vallen, en wil hem oprapen. Noah heeft hetzelfde idee, en onze handen raken elkaar aan. Verlegen trekken we onze handen terug, en we kijken elkaar aan.
‘Noah, ik…’
‘Goedemorgen, Lex in da house’, zegt Lex, die luid binnen komt.
‘Goedemorgen Lex’, zeg ik geïrriteerd. Lex gaat zitten, en kijkt me aan.
‘Heb je al nagedacht?’
‘Zo, direct met de deur in huis vallen?’ vraagt Noah.
‘Ja, anders kom ik toch niet binnen?’ Ik rol met mijn ogen, en ga op mijn bed zitten.

‘Oké, ik heb heel lang nagedacht, en ik weet dat welke keuze ik ook ga maken, het zal zeker geen makkelijke keuze zijn. Maar ik weet bij wie mijn hart ligt. Ik hoop dat we, ondanks mijn keuze, gewoon vrienden blijven. Lex, je bent heel sportief en grappig, maar soms ook erg koppig.’ Lex kijkt me aan, terwijl hij zijn handen over elkaar doet.
‘Noah, je bent heel lief en slim, maar soms erg overbezorgd.’ Noah kijkt me aan met rode wangen, en daardoor weet ik zeker dat ik de goede keuze ga maken.
‘Noah, ik ben verliefd op jou.’ Noah staat op en zoent me, en ik had niet verwacht dat hij zo goed zoent. Hij is heel voorzichtig, maar niet terughoudend. Lex staat op, en ik kijk hem aan.
‘Ik hoop dat we vrienden blijven?’
‘Wat dacht je zelf? Ik wil niets maar dan ook niets meer met je te maken hebben. Oh, en veel geluk samen.’ Hij stormt kwaad mijn kamer uit. Noah en ik kijken elkaar aan, en ik voel me best wel rot.
‘Hey, hij trekt wel bij’, zegt Noah. Ik geef hem een zoen, en we verlaten het ziekenhuis.

Ongeveer een jaar later zijn we nog steeds samen. Noah en ik zijn beiden afgestudeerd, en zijn van plan om binnenkort samen te gaan wonen. We hebben al een leuk huisje op het oog, en hebben met behulp van een financiële bijdrage van onze ouders, de meubels gekocht. Lex heb ik nog geregeld gezien als ik bij Noah was, maar hij heeft me altijd genegeerd. Hij heeft een vriendin, Chantal, en ze zijn twee week geleden uit huis gegaan. De band tussen Noah en Lex is slechter geworden, en daar voel ik me erg slecht over. Maar Noah zegt dat hij ermee kan leven, omdat hij mij heeft. Het kettinkje om mijn nek draag ik ieder dag, met onze initialen, CN. Ik ben gelukkig, met mijn lieve, slimme Noah.

Slaap lekker lief dagboek.’

Bedankt voor al jullie keuzes, jullie hebben goed geholpen.

Kus, Charlotte.

Einde

Vonden jullie zo’n soort verhaal leuk? Waarin jullie de verdere afloop mogen bepalen?