Is alleen het uiterlijk belangrijk?

Eigenlijk klopt de titel niet helemaal, het is niet heel persoonlijk, want ik denk dat wel meer mensen zich dit afvragen. Maar het is wel persoonlijk in de zin van dat ik er vaak mee te maken heb. Mensen kijken direct naar je uiterlijk, uitstraling en houding. Voor een sollicitatiegesprek snap ik dat nog, want een onverzorgd iemand roept toch vraagtekens op. Maar tijdens een feestje, of eerste schooldag, hoor je toch niet gelijk te oordelen op het uiterlijk?

Ikzelf heb een hekel aan oordelen voordat ik iemand ken, ik doe dit dus niet. Tuurlijk heb ik gedachtes, maar ik doe er niets mee. Ik vind het belangrijk mensen te leren kennen, te weten wat hun verhaal ergens achter is. Mensen kijken soms boos of somber, maar dat hoeft niet te betekenen dat ze zo zijn. Ik spreek uit ervaring als ik zeg: Als je interesse toont in iemand en vraagt, voelt diegene de waardering en aandacht, en zal diegene sneller openen.

Natuurlijk zijn er dingen die je niet wilt vertellen, maar dan hoef je niet gelijk on-sociaal (eigenlijk asociaal) te zijn. Mensen drukken steeds sneller een stempel op het feit dat je iets niet wilt vertellen, of zwart-wit denkt. Je hoeft niet gelijk negatief te zijn als je nadenkt over je toekomst, en dingen verstandig wilt aanpakken. Waarom kunnen mensen elkaar zo moeilijk accepteren? Mensen kijken zo snel gruwend naar mensen die niet in hun vriendenkring passen, afstotend eigenlijk. Je voelt je gelijk een buitenstaander, ongewenst.

Ik kan vrij snel zien wat voor persoonlijkheid iemand heeft, dat heb ik mezelf aangeleerd. Maar ik ben eerlijk als ik zeg, dat ik het lang niet altijd goed heb. Ik doe er dan ook verder niets mee, omdat ik anders zou oordelen, en daar ben ik fel tegen. Ik kijk iemand aan, analyseer de ogen en neem dat in me op. Verder doe ik er niets mee, ik houd het gewoon in mijn achterhoofd. Helaas doen veel dit wel bij mij, en ik doe mijn best dat te negeren, maar dat mensen geen moeite nemen je echt te leren kennen, doet me ergens wel zeer. Daarom ben ik zo blij dat ik redelijk anoniem blog. Je hoeft geen gezicht te zien, zolang de woorden maar oprecht zijn, recht uit het hart. En dat is wat voor mij telt, want ik ben door het bloggen te weten gekomen, dat mijn innerlijk en karakter eerlijk, oprecht en puur is, zoals ik wil dat men me ziet.

Er zijn mensen die dik zijn, en mensen die dun zijn. Maar weet je, als je gezond eet, sport en je goed voelt, hoort niemand te zeggen dat je ongezond leeft door de vorm van je lichaam. Er zijn mensen die niet aankomen, er zijn mensen die niet afvallen, maar daar kunnen ze zelf niets aan doen. Denk goed na voor je oordeelt, want lang niet iedereen beseft hoe erg je mensen kwetst, als je ze afschermd door wat je ziet. Luister naar wat je hoort, en laat dan je hart spreken. Het uiterlijk moet niet het belangrijkste zijn, never.

Als je ook bijvoorbeeld een relatie wilt, moet je niet alleen kijken naar het uiterlijk. Is het fijn om een super knappe jongen te hebben, die jou behandeld als oud vuil, en als een van de zoveel? Of heb je liever een jongen die puistjes heeft, maar die ontzettend lief voor je is en je behandeld als zijn vriendin, openhartig en liefdevol. Ik wil daarom de volgende boodschap meegeven: Luister eerst naar het verhaal, voor je oordeelt over wat je ziet.

Ben jij weleens zo behandeld als in bovenstaande situaties?

Liefs, Demi ❤