Het Internaat II #20

Wat vooraf ging:

Er is ingebroken in de keuken van het internaat. Chuck ging op onderzoek uit en vond het eten in een afvalbak. Hij zag een verse voetafdruk in de modder, en maakte er een foto van. Tijdens gym ging hij de schoenzolen met elkaar vergelijken, en hij vond de dader. Wie is het?

‘Hij?!’ Ik staar met open mond naar de schoen in mijn hand. Waarom zou hij zoiets doen? Ik snap er niets van. Ik weet dat hij Betsy pestte, maar hij zou dit toch nooit doen? Ik leg de schoen van Bart terug en loop naar de gymzaal. Ik zoek Bart, en vind hem bij de basket. Ik wil naar hem toelopen, maar wordt apart genomen door Martin.
‘Is er iets? Je kijkt raar.’
‘Ik weet wie ons eten wilde stelen.’
‘Je bedoeld dat flauwe grapje? Laat het toch joh.’
‘Nee, hij liet ons schrikken, dat laat ik niet nog eens gebeuren.’ Martin kijkt me hoofdschuddend na, terwijl ik richting Bart loop.

Bart gooit net de basketbal in de basket. Ik vang hem, en hij doet zijn armen in de lucht.
‘Yo Chuck, hier!’ Ik gooi hem terug, en loop naar hem toe.
‘Kan ik even met je praten?’ Bart gooit hem, en schiet weer raak.
‘Tuurlijk, wat is er?’
‘Waarom heb je ons eten in de afvalbak gegooid?’
‘Waar heb je het over?’
‘Je weet best wat ik bedoel. Onze keuken was overhoop gehaald en ons eten lag in de vuilnisbak. Ik vond jouw schoenafdruk.’ Bart kijkt me aan. Hij sleurt me mee in het hok.
‘Luister, ik wil dat dit tussen ons blijft, begrepen?’
‘Dus als jij mij vertelt waarom, dan zie ik het door de vingers?’
‘Ja, dat lijkt me wel zo eerlijk.’ Ik twijfel, maar ik geef toe.

‘Mensen lachen me uit als ze dit horen…’ Bart zucht. Hij kijkt schichtig om zich heen, en buigt dan naar me toe. Hij fluistert:
‘Ik ben verliefd, op Betsy.’
‘Wat?!’ Hij gebaart dat ik stil moet zijn.
‘Ik wilde haar terugkrijgen naar ons internaat. Ik hoopte dat ze bang was en terug zou komen. Ik vind haar leuk, maar ik wilde bij de coole jongens blijven horen. Ik word anders gepest.’
‘Kom dan bij ons, we hebben nog een plekje over. Dan kun je samenzijn met Betsy.’
‘Meen je dat?’
‘Ja, je bent welkom.’

En zo geschiedde. Bart ging praten met Mimi, en ze ging akkoord. Nadat hij zijn liefde verklaarde aan Betsy, bood hij zijn excuses aan aan ons. We wonen nu al een hele tijd samen, met zijn achten. Het is super gezellig, en het feit dat we allemaal een relatie hebben, zegt meer dan genoeg 😉

Ltr, Chuck

Einde