Nieuwjaarscollab

We sluiten dit jaar af met een Nieuwjaarscollab met de Blogsquad 🙂

Het is bijna Nieuwjaar. In het huis van de familie de Wit is het reuze gezellig. Kleine Keesje zit gespannen voor het raam. Hij weet dat de lucht over enkele uren gevuld zal zijn met de mooiste kleuren. Hij vindt het altijd geweldig om naar te kijken, maar baalt dat hij nog te klein is om zelf vuurwerk af te steken. Zijn moeder is net bezig met de oliebollen, als de bel gaat. Zijn vader loopt naar de deur toe en laat zijn dochter binnen. Ze is al een tijdje uit huis, maar ze wil de feestdagen graag met haar familie vieren. Ze doet haar laarzen uit en hangt haar jas op. Ze tilt haar broertje op en zwiert hem rond. Dan gaat ze op de bank zitten en zet hem naast haar neer. Ze haalt een klein pakje uit haar zak.
‘Niets tegen mama en papa zeggen hoor.’ Keesje scheurt het open en haalt er vijf kleine vuurwerkbommetjes uit. Hij geeft zijn zus een knuffel en stopt ze gauw in zijn broekzak. Net op tijd, want zijn moeder komt met een schaal vol oliebollen de kamer binnen. Ze zet de poedersuiker neer en geeft ieder een bordje.

Als de oliebollen op zijn, pakt zijn moeder een spel uit de kast. Het is scrabble, het lievelingsspel van Keesje. Hij is dan wel acht, maar spellen kan hij als de beste. Hij geeft ieder een plankje, terwijl zijn moeder de steentjes omdraait. Zijn vader houdt de scores bij. Als zijn zus zeven steentjes heeft gepakt, is hij aan de beurt. Hij heeft hele mooie letters. Hij weet dat hij altijd mag beginnen, omdat hij de jongste is. Als zijn moeder ook zeven steentjes heeft gepakt, legt hij zijn letters op het bord.
‘Vrolijk’, zegt hij blij.
‘Dat is 66 punten’, zegt zijn vader trots. Hij noteert ze en kijkt naar zijn dochter. Ze staart met open mond naar het bord.
‘Zo’n mooi woord kan ik niet maken.’ Ze legt wat letters aan de V.
‘Vak.’
‘Toch nog 8 punten’, zegt haar vader. Ze steekt haar tong naar hem uit en pakt twee nieuwe steentjes. Dan is mevrouw de Wit aan de beurt. Ze legt het woord ‘Kapot.’ Meneer de Wit noteert 10 punten en legt zelf het woord ‘Link.’ Hij noteert 7 punten voor zichzelf en pakt drie nieuwe steentjes.

Rond half twaalf zijn ze klaar. Keesje ruimt het spel op en schenkt een glaasje limonade in. Hij begint al wat moe te worden, maar hij wil het festijn niet missen, zeker niet nu hij vuurwerkbommetjes heeft gekregen. Hij mag sinds vorig jaar opblijven tot twaalf uur, als hij het volhoudt tenminste. Hij twijfelt of hij even zijn oogjes gaat sluiten, maar hij besluit het niet te doen. In plaats daarvan gaat hij met de hond spelen.
‘Keesje, kom je!’ Zijn moeder roept vanuit de woonkamer, en Keesje sluit de deur van de bijkeuken. Hij ziet op de klok dat het aftellen zo gaat beginnen. Hij gaat tussen zijn ouders inzitten en telt mee. ‘5, 4, 3, 2, 1… Gelukkig Nieuwjaar!’ Zijn moeder kust hem en belt meteen haar ouders op. Ook zijn vader kust hem, en belt vervolgens naar zijn ouders. Zijn zus heeft haar mobiel al gepakt, maar geeft toch een kus aan Keesje. Keesje grijpt zijn kans, en rent naar buiten. Hij heeft stiekem de aansteker van het aanrecht gevist en probeert het eerste vuurwerkbommetje aan te steken. Het lukt, en hij gooit hem gauw weg. Hij ontploft mooi, en Keesje is trots. Hij gooit de andere vier ook, en geniet met volle teugen. Als ze op zijn, loopt hij weer naar binnen. Zijn ouders hadden niets in de gaten. Hij geeft zijn zus een dikke knuffel en kus en gaat tevreden op de bank zitten, om naar buiten te kijken. Keesje heeft de tijd van zijn leven.

Einde

Liefs, Demi ❤