SVM #18

INT.DAMZIJLPOORT.AVOND

Cees: ‘Je liegt toch niet hé?’
Vera: ‘Nee, anders ga je hem zelf overhoren.’
Cees: ‘Dat ga ik zeker doen.’

Cees loopt naar boven.

Cees: ‘Mark, mag ik binnenkomen?’
Mark: ‘Ja.’
Cees: ‘Je moeder zei dat je had geleerd. Mag ik je ook nog even overhoren?’
Mark: ‘Nu geloof je mijn moeder ook al niet?’
Cees: ‘Mag ik je overhoren of niet?’
Mark: ‘Ja.’

Als ze klaar zijn, is Cees stil.

Cees: ‘Goed, ik eh… Ik bied mijn excuses aan. Sorry dat ik je wantrouwde Mark.’
Mark: ‘Het is al goed. Ik weet dat jullie een goede toekomst voor me willen.’

Ze geven elkaar een knuffel.

INT.MOLENDAMZIJL.MIDDAG

Wendy: ‘Bedankt, trouwens.’
Erik: ‘Geen dank.’
Wendy: ‘Wat is er met je arm gebeurd?’
Erik: ‘Ik was in de bouwmarkt met mijn vader. Ik wilde een plank hout onder een stapel vandaan trekken, maar de hele stapel viel bovenop me.’
Wendy: ‘Jeetje, is hij gebroken?’
Erik: ‘Deels.’
Wendy: ‘Woon je hier in de buurt?’
Erik: ‘Ja, ik woon vlakbij het adres waar je heen moet.’
Wendy: ‘Echt? Wat toevallig.’
Erik: ‘Ja, wie ga je bezoeken?’
Wendy: ‘Een oude schoolvriendin, Sonja.’
Erik: ‘Ah, ik ken haar wel. Ze is de dochter van de burgemeester.’
Wendy: ‘Ja, dat klopt.’

Ze slaan linksaf.

Erik: ‘Hier is het.’
Wendy: ‘Dankje.’

Ze geeft hem een zoen op zijn wang.

INT.ZIEKENHUIS.MIDDAG

Dokter: ‘Ze heeft een lichte hersenschudding en licht gekneusde ribben. Ze is al even bij geweest. We verwachten dat ze over twee dagen weer naar huis mag.’
Frans: ‘Wat fijn! Mogen we naar haar toe?’
Dokter: ‘Ja, maar doe wel zachtjes. Ze heeft de rust en stilte hard nodig.’
Wesley: ‘Dat begrijpen we.’

Ze lopen achter de dokter aan naar kamer 101.

Frans: ‘Christa, liefje!’
Wesley: ‘Zachtjes, ze slaapt.’
Frans: ‘Sorry.’

Hij gaat op het krukje naast haar bed zitten.

Frans: ‘Ik schaam me zo…’
Wesley: ‘Waarvoor?’
Frans: ‘Omdat… omdat ik mijn vriendin het ziekenhuis heb ingeslagen.’
Wesley: ‘Misschien was ik het wel. Er is niemand schuldig totdat we zeker weten wie het was.’
Frans: ‘Daar komen we toch nooit achter?’
Wesley: ‘Nee, misschien wel niet, maar…’
Christa: ‘Frans…’
Frans: ‘Liefje!’

Betekende de zoen van Wendy iets?
Wat zal Christa zeggen?

Wordt vervolgd