Op zaterdag 4 januari 2014 moest ik mijn lieve kat laten inslapen. Ze was al vanaf mijn geboorte bij me. Ze was 3 jaar toen ik werd geboren. Ze was rood met tijgerstrepen op haar hoofdje, en een wit bekje en een witte punt bij haar staart. Ze was mijn grote zus. Ze is 19,5 jaar oud geworden.
Ze werd natuurlijk steeds ouder. Ze kreeg tot 2 keer toe een TIA. Onze dierenarts gaf haar medicijnen en liet haar zo een week langer leven. Ik ben die man heel dankbaar voor wat hij voor ons heeft gedaan. Ik was super blij dat ze het nieuwe jaar nog had gehaald. Maar toen, zaterdag 4 januari, ging het mis. Ik was net bij mijn oma en opa, toen mijn vader belde. Het ging niet. Mijn opa bracht me vlug naar huis. Mijn kat kon niet liggen en draaide rond. Volgens mijn ouders had ze pijn. Ik wilde het niet geloven, maar ik zag het. Ik was doodsbang en begon te huilen. Mijn katje, mijn alles. Ik wil haar niet laten gaan. In mijn ogen zou ik haar vermoorden, maar ik weet dat dat niet zo is. Toch voelde het zo. Onze dierenarts was er niet, dus moesten we naar een ander. We kwamen er aan. Hij opende de bak en bekeek haar. Toen mochten we afscheid nemen. Ik wil deze man nooit weer zien, want wat hij zei en deed, man, ik kon hem wel aanvallen. Hij zei:
‘Zullen we dan maar?’ En stak de injectie in haar nekje. Ik had nog geeneens een antwoord gegeven. Ik had nog niet normaal met haar kunnen knuffelen. Hij stak hem er gewoon in! Ik wilde hem aanvliegen. Maar de korte minuten wilde ik bij haar zijn. Ze keek me aan. Die oogjes… Ik vergeet ze nooit meer. Ze wilde nog niet gaan, ik zag het. Ze was bang, en ik ook. Toen begon ze te schokken. Mijn wang lag op haar. Ze was weg. Ik viel op de grond, mijn benen konden me niet meer tillen. Ze was dood, mijn zus, mijn kat, ze was dood. Mijn vader nam me mee, de kamer uit. Toen we terugkwamen, zei de man:
‘Neem haar maar lekker mee naar huis.’ Ja joh, we nemen haar ‘lekker’ mee naar huis. Eikel. We hebben haar in onze tuin begraven, ik wilde haar elke dag kunnen bezoeken als ik daar zin in had. En het allerergste, deze prik kostte maar liefst β¬90 euro! Dat is toch niet normaal! Kom nou, je gaat toch niet zo’n belachelijke prijs vragen voor zoiets?
Mijn ouders en ik hebben haar eerst nog op de tafel gezet. We huilden, en ik wilde haar niet loslaten. Ik weet dat ik 17 was, maar ik was er echt kapot van. Ze betekende alles voor me, ik zag niet hoe ik zonder haar moest overleven. Ze werd steeds kouder. We haalden een doos. Mijn vader wikkelde haar in een handdoek en legde haar op een oude kussensloop, in de hoop dat ze het warm had. Dat klinkt stom, maar we probeerden positief te blijven. Toen groef hij een gat. Ik liep naar buiten, met de doos. Toen mijn vader de doos in het gat liet glijden, rende ik naar binnen. Toen hij binnenkwam, was het voorbij. Ze was weg, en ik moest dat accepteren. Ik wist dat ze niet meer kon, en dat dit de beste oplossing was. Op dat moment voelde ik me er vreselijk onder. Ik heb er nog steeds wel moeite mee, maar ik kan het steeds meer een plekje geven. Ik zal het nooit vergeten, want zij blijft altijd mijn grote zus. Ik weet dat we een goede beslissing hebben genomen. Ze had pijn en kon niet meer, we konden haar niet langer laten lijden.
We besloten voorlopig geen katje te nemen, maar ik wilde zo graag de leegte opvullen. Na lang overleggen hoorden we via mijn tante dat iemand kittens opving. We gingen kijken en kozen er eentje uit. Op 16 juli 2014 mochten we hem meenemen. Nu, is hij alweer een jaartje oud (8 mei) en een jaartje bij ons. Ik ben super blij met mijn nieuwe katje. Hij is mijn alles. Mijn eerste kat zal ik nooit vergeten, maar dit kleine dondersteentje hoort nu ook bij de familie.
Ik ben heel dankbaar dat ik mijn katje heb en dat ik het hondje van mijn oom en tante heb. Ik zal mijn eerste kat altijd blijven missen, maar nu heb ik 2 katten, mijn hamstertje (december 2011 tumor) en konijntje (september 2007 konijnenziekte) en het hondje van mijn oom en tante in mijn hart gesloten, voor eens en voor altijd β€
Liefs, Demi β€
Wat mooi geschreven… Wat erg voor je! Wel leuk dat je weer een nieuw katje hebt π
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Jaa, ik mis haar nog steeds… Jaa, daar ben ik super blij mee, hij is mijn lieveling ^^ Liefs
LikeLiked by 1 person
Aah, wat een zielig verhaal! Het lijkt me heel erg om je huisdier in te moeten laten slapen..
LikeLiked by 1 person
Ja, het is ook het vreselijkste wat er is, je voelt je zo machteloos… Maar soms kan het beestje niet meer, en dan is het beter. Liefs
LikeLiked by 1 person
Wat mooi beschreven. Dit raakt me. Wat een vervelende dierenarts. Hij deed alsof dit normaal was. Toen mijn kat overleedde aan een hersenbloeding had onze dierenarts dienst, maar hij was er niet eens. Volgens mij hebben we hem toen uiteindelijk laten inslapen bij de oorspronkelijke dierenarts van jou. Maar hoe erg het ook is dat hij dood is, het was zieliger dat hij zo moest leiden. Dus je hoeft dit niet als moord te zien, want op dit moment had je geen andere keus. Je eerste kat heeft nu geen pijn meer. Sterkte met alles.
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Ja, echt een nare man. Echt? Dat is pas een nare man, jeetje… Dat is zeker waar, en dat zie ik nu ook in, maar toen de eerste paar weken niet. Dat is zeker waar, maar er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk, ik moet er toch nog altijd even aan denken π Liefs
LikeLike
Heel mooi Xx
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Liefs
LikeLiked by 1 person
Echt heel mooi geschreven β€
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π π Liefs
LikeLiked by 1 person
Mooi geschreven! Zit ervan te janken..
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Awh, dat was niet de bedoeling… sorry π Liefs
LikeLiked by 1 person
Hihi, maakt niks uit ^^
LikeLiked by 1 person
Fijn π Liefs
LikeLiked by 1 person
Ik heb ook hetzelfde meegemaakt toen ik ging verhuizen, die kat was ook al 15 en kon de verhuizing helaas niet meer aan π¦ ik heb nu al 7 en 5 jaar 2 andere katten en ik hoop nog heel lang van ze te kunnen genieten βΊοΈπ
LikeLiked by 1 person
Awh, wat naar… Wat fijn dat je twee mooie katten hebt, ik hoop ook dat ik lang van de mijne mag genieten π Liefs
LikeLike
Mooi verhaal. Ze was een lieve kat maar ze heeft nu geen pijn meer. Geniet vandaag maar extra van je andere katje π
LikeLiked by 1 person
Ze was zeker een lieve kat, en hij ook ^^ Liefs
LikeLiked by 1 person
Oh meid, ik weet hoe je je voelt. Het is altijd naar, maar inderdaad, het is beter om haar niet te laten lijden
LikeLiked by 1 person
Ja, ik weet het. Ik ben het ook met je eens, toch blijf ik er aan denken, en jij vast ook π Liefs
LikeLike
Mooi verhaal, ze is wel oud geworden!
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Ja, daar ben ik ook super blij om π Liefs
LikeLiked by 1 person
Ze was een hele mooie kat π En je katje is ook super mooi π Het is mooi dat je zoveel van ze houdt π
LikeLiked by 1 person
Awh, wat super lief van je ^^ Echt lief van je π Love ya
LikeLiked by 1 person
Love you too BFF xx
LikeLiked by 1 person
Hihi ^^ Liefs
LikeLiked by 1 person
Lieve Demi , wat heb je dit mooi verwoord π . Zelf ben ik ook tussen de dieren opgegroeid en ja , tis vreselijk als ze iets mankeren en je moet ze dan laten gaan. Waren stuk voor stuk allemaal kindjes voor me en altijd zei ik , nu hoef ik geen nieuwe meer , haha langste wat ik heb volgehouden is 3 dagen geweest , zonder een huisdier . Soms kan je beter met dieren omgaan dan met sommige mensen π . Wens je een heel fijn weekend toe , had eigenlijk geen tijd om ff te antwoorden . Zit met bezoek en nu gaan we aan de wandel ;). liefs Anja
LikeLiked by 1 person
Awh, dankjewel Anja π Dat is waar, zo voel ik dat ook π Ik kan niet zonder een dier om me heen, want wat je al zegt, ik kan beter omgaan met dieren haha π Ik wens jou ook nog een fijn weekend toe π Geniet van je wandeling π Liefs Demi
LikeLiked by 1 person
Awh Deemππ Ik moest echt huilenπ Ik ben mijn kitten verloren die nog maar 5 dagen bij ons was door een ongeluk en mijn andere kat van nog geen 1 door een aanrijding…die persoon is gewoon doorgeredenπ
LikeLiked by 1 person
Awh Mar, sorry dat dat gebeurde… Dat is echt zo naar, vreselijk… Wat een kl***zak. Helaas bestaan ze, echt niet te geloven. Liefs
LikeLiked by 1 person
Inderdaad! Ik denk dan zovan had op zijn minst de dierenambulance gebeld ofzo…π xx
LikeLiked by 1 person
Ja, inderdaad. Mijn kat is ook ooit aangereden, of heeft een trap gehad, ik weet niet precies wat, maar dat doe je toch niet? Echt, vreselijk… Ik kijk iedere keer goed om me heen, of er niet ergens een gewond dier ligt. Het nummer van de dierenambulance staat zelfs in mijn telefoon π Liefs
LikeLiked by 1 person
Bij mij ook ja! En anders heb je het fatsoen om er een briefje bij te leggen ofzo?! Met je nummer of weet ik veel wat. Als jij iets gewond maakt voel je toch wat? Of ja je bent gewoon harteloos, ik wil het denk ik niet eens weten…
LikeLiked by 1 person
Ja, inderdaad, echt zo stom dat ze dan weglopen. Angsthazen… Liefs
LikeLiked by 1 person
Jup, precies dat!π
LikeLiked by 1 person
π Liefs
LikeLiked by 1 person
Ik heb in mijn jeugd ook 2 honden moeten laten inslapen π¦ en toen we pas getrouwd waren ook, ik was er gewoon ziek van, dus voel heel erg met je mee π
LikeLiked by 1 person
Awh, wat vreselijk… Het is zo’n naar proces… Liefs
LikeLiked by 1 person
Ach wat mooi geschreven, een prachtige ode aan een hele goede vriendin! xo Johanna
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Dat is zeker waar, ze was als een zus en vriendin voor me π Liefs
LikeLike
Ik weet dat dat niet leuk is. Bij mijn konijn was het ook zo ongeveer. Maar vooral nog sterkte en mooi geschreven π
LikeLiked by 1 person
Wat naar, echt vreselijk is dat… Dankjewel π Liefs
LikeLiked by 1 person
Mooi geschreven, heel veel geluk toegewenst, prachtig verwoord!
LikeLiked by 1 person
Dankjewel π Heel lief van je π Liefs
LikeLike
Ik weet precies hoe je je voelt. Ik ben ook opgegroeid met een kas en ondanks dat ze 12 jaar geleden is overleden (aangereden op 17 jarige leeftijd) denk ik nog vaak aan haar terug. Ik heb inmiddels al bijna 8 jaar een hondje, maar dat laat me mijn oude kat natuurlijk niet vergeten.
LikeLiked by 1 person
Awh, wat naar… Dat lijkt me ook vreselijk, dan kun je helemaal geen afscheid nemen. Zo denk ik ook, uit het oog verloren, maar niet uit het hart. En mijn huidige katje is ook echt een toppertje ^^ Liefs
LikeLike
Erg mooi geschreven, het raakte me echt..
Een jaar geleden heb ik mijn hond moeten laten inslapen, gelukkig met een knuffelend afscheid.
Wat naar ook dat er zo ongevoelig met zo’n situatie wordt omgegaan zeg! Zoiets moet met liefde gebeuren..
Want moord is het zeker niet, onthoud dat..
Waarom het me het meest raakt is omdat ik nu 7 jaar 2 schatten van katten heb,
en om eerlijk te zijn betekenen ze de wereld voor mij, meer dan onze familiehond deed eigenlijk..
Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om hen te verliezen, ik voel al tranen opkomen bij de gedachte.
En juist een paar dagen geleden begon een van mijn katten zich vreemd te gedragen.. hopelijk is het niets.
Kortom; ik kan me indenken dat je je katje heel erg mist en ik vind het mooi hoe je erover kunt schrijven,
Groetjes, x
LikeLiked by 1 person
Dankje π Ik kreeg een brok in mijn keel door jouw stukje. Ja het was ook heel ongevoelig, dat voelde echt niet leuk, vooral niet op zo’n moeilijk moment. Nee dat is zeker waar, maar toen voelde dat zo. Mijn kat is ook alles voor me, hij hoort bij mij. Oh jee, ik hoop dat er niets ergs is… Houd je me op de hoogte? Bedankt π Liefs
LikeLiked by 1 person
Pfjeww,..! we kwamen erachter dat de Feliwayverdamper leeg was, waarschijnlijk dat ze daarom wat onrustiger is! Ik weet niet of je Feliway kent, het is een verdamper die rustgevende feromonen verspreid. We hadden er een aangeschaft vanwege de verhuizing, twee stonede katten in huis haha. Maar nu kwam Meesje dus blijkbaar weer bij π we kijken het nog even aan maar waarschijnlijk niets aan het handje ^^
Tja, kattenliefde is de beste liefde, kopjes, kroeltjes en kriebelende snorharen π
Als dierenliefhebber moet je er alleen soms iets voor over hebben..
In ieder geval hebben ze een mooi leven bij ons (gehad)!
LikeLiked by 1 person
Gelukkig, wat fijn om te lezen! π Ja, ik kan echt niet meer zonder mijn kat. En je hebt gelijk, mijn kat heeft het hier ook goed gehad, ze is per slot van rekening 19,5 jaar oud geworden π Liefs
LikeLiked by 1 person
Heel mooi geschreven en heel stom hoe de dierenarts deed, wat jammer van je kat! : (
LikeLiked by 1 person
Dankje π Jaa, ik vond het zo gemeen… Ik mis haar ontzettend β€ Liefs
LikeLiked by 1 person
Oh, het is zo rot om je dier te moeten missen. Wij hebben afgelopen zomer onze kat in moeten laten slapen. Afschuwelijk is dat. Fijn dat je weer diertjes hebt.
http://www.fashionandfoodandotherstuff.com
LikeLiked by 1 person
Jaa, het is inderdaad vreselijk… Ah nee, wat naar… Hoe oud is hij/zij geworden? Ja, ik ben zo blij dat ik weer een katje in mijn leven heb π Liefs
LikeLike
Hij is acht geworden.had een tumor en we hebben m laten weg halen maar na drie dagen stierf hij toch nog. Maat weer hebben zijn broertje nog een we hebben nu een kitten. Er staan ook wat posts op mn blog erover.
LikeLiked by 1 person
Ah, wat sneu… Wat naar om te lezen… Ja, ik heb zeker wat artikelen voorbij zien komen, mijn katje is net een jaartje oud en mijn vorige kat is 19,5 geworden π Liefs
LikeLike