Plog: Dagje Efteling

Ik ben gisteren met een goede vriendin van me naar de Efteling geweest, kijken jullie mee naar ons dagje?

Ik moest om half 8 opstaan. We zouden om kwart over 8 vertrekken, om vervolgens om half 9 mijn goede vriendin op te halen. Ik heb vlug ontbeten en heb me daarna omgekleed. We gingen op pad!

We zaten in de auto, en we moesten 2,5 uur in de auto zitten! Mijn goede vriendin en ik hebben de gehele reis gekletst en een spelletje ‘Wie ben ik’ gedaan.

Ik heb veel snelwegen gezien vandaag, maar wilde er nog graag even een foto van maken, hihi.

Onderweg even broodjes eten 🙂

En rond 11 uur kwamen we eindelijk bij de Efteling aan. Wat was ik blij dat ik mijn benen kon strekken.

We gingen lopen. Ik was de leider, omdat ik het park erg goed ken. Ik ben er nog maar 2 keer geweest, maar ik vergeet nooit meer waar ik heen ben geweest en hoe ik daar heen moet lopen, erg handig dus.

We gingen eerst in de Fata Morgana. Helaas lukte het niet echt om goede, mooie foto’s te maken daarbinnen. Het was donker en we bewogen.

We liepen daarna gelijk door naar de nieuwste achtbaan, de baron 1898. Je gaat de mijn in en hoopt er levend uit te komen omdat het behekst is. Het was zoo cool om in die afgrond te kijken, ik genoot er van! Helaas was de rij te lang om nog een keer te gaan…

We zijn daarna naar de film Pandadroom geweest. Ik zag werkelijk waar de prachtigste foto’s van wilde dieren. Het WNF heeft samen met de Efteling deze film gemaakt. Het gaat over ijsberen, die op een ijsschots terecht komen omdat alles smelt. Het gaat over een schildpad die ternauwernood ontsnapt aan een vissersnet en ziet dat al zijn vriendjes weg zijn, behalve een zeepaardje. En het gaat over een aap, wiens natuurgebied wordt omgekapt. Ik had af en toe echt een naar gevoel. Ik geef zoveel om dieren, ik weet hoe slecht het met ze gaat en hoeveel er uitsterven. Vreselijk…

Daarna zijn we naar Spookslot gegaan. Het verhaal erachter is wel zielig. Een meisje wordt vervloekt door een heks. Het meisje vindt nooit rust, en het blijft spoken in haar huis. De heks wordt verbrand op de brandstapel en er hangt een meisje aan de galg, die steeds op en neer gaat door het luiden van de klok.

Daarna zijn we naar de Vliegende Hollander gegaan, het vervloekte schip. Dit is ook een geweldige achtbaan, wat eindigt in het water. Je wordt niet heel nat hoor, een paar spatjes, maar het werkt wel verkoelend op een warme dag 🙂

Het mooie water waar de bootjes op varen. We wilden er nog in, maar toen we zagen hoe lang de rij was en hoeveel er per boot ingingen (steeds twee mensen voor een zespersoons bootje) zijn we maar doorgelopen.

Daarna zijn we naar Droomvlucht gegaan. Het blijft mooi 🙂 Ook daar zijn de foto’s niet echt gelukt. Donker en je reed daar heel snel langs de werelden.

Er zwommen mooie koikarpers in een grote vijver daar. Ze leven wel in lekker schoon water (ahum) Waarom kunnen sommige mensen het niet in de prullenbak gooien?

Er stond nog een leuk fotoplekje in het park. Het is een groot bord waar staat: ‘Kijk ik ben op Efteling YouTube.’ Daar moest ik gewoon een foto van maken 🙂 Ik heb de gezichten voor de zekerheid afgedekt, ze stonden er net voor toen ik de foto maakte, hihi. We wilden nog wel ergens in, maar het was erg druk en we waren toch ook wel een beetje moe. Het jammere is dat alle attracties erg ver uit elkaar liggen, en je dus veel moet lopen. We besloten daarom terug te gaan naar de auto, en we vertrokken rond 5 uur. Alleen… we konden de auto niet terugvinden. We hebben nooit gekeken bij welke letter we hem hadden geparkeerd. We hebben, ik citeer letterlijk, 15 minuten gezocht. Eindelijk vonden we hem, en we gingen eten. Het was erg druk in het park, dus we besloten een Mac Donalds op te zoeken.

Na een halfuur vonden we er eentje en we bestelden ons eten. Rond 7 uur gingen we weer in de auto, en we moesten nog 1,5 uur rijden.

En nadat we van de snelweg afkwamen, sprong er een klein hertje voor onze auto langs. Gelukkig zag mijn vader hem op tijd en reed er op dat moment niemand achter ons. Ik had er nog nooit eentje zo dichtbij gezien en baalde dat ik op dat moment mijn camera niet aanhad. Maar ja, dat zou wel echt geluk zijn mocht ik daar een foto van maken. We zetten rond half 9 mijn goede vriendin thuis af en we waren zelf om kwart voor 9 thuis. Het eerste wat ik deed? Mijn katje knuffelen! Wat had ik hem gemist! Al helemaal door de katachtige foto’s van Pandadroom. Mijn opa en oma hebben op hem gepast gisteren. Ik heb een schriftje met een leeuw erop, een pen met een leeuw erop en een beeldje van een Panda gekocht, en deze opbrengst gaat naar het WNF, top! 😀

Dit was mijn dagje, ik hoop dat je het leuk vond 🙂

Liefs, Demi ❤