Training Theatersport 10

Vandaag hadden we de eindvoorstelling. Ik had er onwijs veel zin in. W en M zouden niet komen, maar L wel. Uiteindelijk is ze toch niet komen opdagen. A zou later de voorstelling nog komen bijwonen. Hij had onverwachts een ouderavond. A vroeg aan ons of we eerder konden komen, zodat we de stoelen alvast konden klaarzetten. We waren er om half acht. We hadden de stoelen klaargezet en legden op elke stoel een roos. Die mocht het publiek naar een speler toegooien.

We deden eerst een warming-up. We bewogen onze ledematen, stretchen en losmaken. Één van de juryleden, E, kwam binnen. Ze deed nog even mee. Daarna gingen we het spel doen waarbij er twee in het midden een scene spelen. Er moet duidelijk worden wie ze zijn, wat ze doen en waar ze zijn. Dan wordt er geklapt en nemen twee anderen de houdingen over. Toen kwam de pianist binnen. Daar deden we een spel mee. Hij ging achter de piano zitten, die behoorlijk vals was. Je sloeg op de piano. De pianist speelde een liedje. Je verzon bij dat liedje een dansje en een liedje. De anderen deden mee. Telkens als er op de piano werd geslagen, kwam er een ander liedje. Toen gingen we nog het dansje en de zang van Zulu Warrior doen. Toen stonden er al wat gasten te wachten die een beetje vroeg waren. Vanaf half negen mochten ze naar binnen en om kwart voor negen zouden we beginnen. We gingen nog even iets doen wat ze ook altijd bij een echte voorstelling doen. Er was een put. Daar moest je alle negativiteit ingooien. Daar groeide dan een boom uit, de wensboom. Daar hing je je wensen in. Toen kwamen de gasten echt binnen en gingen we bijna beginnen.

A was de presentatrice en M en E de jury. Ze mochten bij elk spel en elk duel maximaal vijf punten geven. Lager dan vijf? Dan werd er natuurlijk boe geroepen. Team A bestond uit: A, M, G en I (plus de afwezige L). Team B bestond uit: M, J, N, K en ik. Van team A was M de teamcaptain en ik was de teamcaptain van team B. We gingen tossen. Degene die als eerste drie linkerschoenen verzamelde mocht beginnen. Dat was team A. M daagde me uit voor een spel waarbij alle zes de schoenen gebruikt moesten worden. Zij deed het spel Wereldvisie songfestival waarbij A uit Zweden kwam, G uit Papoea Nieuw Guinea en I uit IJsland. Wij deden de draaideur. Ik speelde een scene met K en M. Met M ging het om een olifant en met K om pingpong. N speelde met K in het tijdperk van de jagers en verzamelaars en M en N deden aan figuurzagen. Toen sprak de jury het oordeel uit. Er werd wat boe geroepen en wat rozen geworpen.

Toen daagde ik hun uit voor een spel wat zich af moest spelen in de speeltuin. Ik deed 3 in de pan met K, J en M. We speelden eerst een neutrale scene. Daarna kwam diezelfde scene in verliefdheid, walging en jaloezie. M scheen iets verkeerds te hebben gedaan en kreeg een rode kaart. Er was ons niet uitgelegd dat je zoiets kon krijgen. Hij moest een ode zingen. Wij als team mochten hem ondersteunen, en dat deden we. Daarna was team B aan de beurt. Ze deden een blind date. G was depressief, A was enthousiast en I was betweterig.

M daagde ons uit voor iets muzikaals. Ze deed kus of dood in één minuut. Ze liet het eerst doen door A en I. Daarna deed zij het met G en vervolgens nog één keer met A. Wij deden zitten, staan en liggen. Ik deed het met J en N en we bevonden ons in een pashokje in de V&D.

Ik daagde hun uit voor een rozenduel. Ik deed het met Marktplaats. Ik had een advertentie over een naaimachine, K over een duikbril en M over een luier voor volwassenen. Al gauw was duidelijk dat we dat zouden uitspelen. M had hem aan, K was zijn vrouw en ik was hun dochter. Het team van M deed fuga. Er lagen drie lijken op de grond. G was een uitvaartverzorgster, I een voetbalster en A een tandarts. Ze moesten door verschillende, eigen verhalen tot hun gezamenlijke dood zien te komen. M deed zelf niet mee.

De laatste uitdaging was aan M. Ze daagde ons uit om iemand uit het publiek mee te laten doen. Ze deed een emotioneel feest. M was blij, A was bang, G was verdrietig en I was boos. Mijn vader werd uit het publiek getrokken. Hij deed heel goed mee, maar ik schaamde me kapot. Daarna waren wij aan de beurt. We deden 30 jaar getrouwd. M en N waren 30 jaar getrouwd. Wij vroegen A uit het publiek. Niemand wist namelijk dat hij onze trainer was. Ik was de gedachte van N en hij die van M. Het ging over twister. Toen het spel was afgelopen, kwam de winnaar uit de bus. Team A had gewonnen met 41 punten. Mijn team had 36 punten. Geen groot verlies dus.

Ik kreeg handjes van mijn medespelers en een knuffel van N. Ze zeiden dat ik een hele goede captain was en dat dit echt iets voor mij is, ook door mijn creativiteit. Dat vond ik heel erg lief. We moesten nog even een evaluatieformulier invullen. Daarna kreeg ik nog drie zoenen van M en A. Ik liep nog even naar mijn ouders, oma en opa en beste vriendin F toe. Ze vonden het heel erg leuk en zeiden dat ik het super goed had gedaan en dat dit echt iets voor mij is. Ik hoop dus echt dat er een plekje voor me is en dat ik hiermee door kan gaan.

Liefs, Demi ❤